ساده بودم ساده ...

ساده بودم ساده  

ساده مثل کف دست 

من نمی دانستم  

ساده بودن سخت است 

مثل آیینه آب صاف و آسان بودم 

دل و دستم یکرنگ مثل باران بودم 

که به خاک افتادم 

دل بریدم رفتم 

به سفر تن دادم 

خشکسالی در پشت ، قحط سالی در پیش  

به تو روی آوردم در گریزم از خویش ... 

ساده بودم ساده 

پاک مثل کف دست 

من چه می دانستم ساده بودن سخت است ! 

به تو دل خوش کردم  

به تو عاشق بودم 

شدم آیینه تو 

 صاف و صادق بودم  

تو به من می گفتی : 

ساده بودن زیباست ... 

عشق مثل خود تو ،  

ساده مثل خود ماست ... 

عشق آزاده نبود 

عاشقی ساده نبود 

همسفر اهل سفر  

راهی جاده نبود 

 مثل خوابی کوتاه ، 

 عشق هم آمد و رفت  

به همان آسانی  

دست سختی زد و رفت ... 

قصه ی من این بود  

این سرآغازم شد 

بعد از اون قصه ی عشق ، 

غم هم آوازم شد ... 

ساده بودم ساده  

هستی ام در کف دست 

من نمی دانستم ساده بودن سخت است