ازم نخواه ...

یه زخم کهنه روی بالم  ، 

یه آسمون که چشم به راهم نیست ... 

به غیر واژه ی غریبی ، 

 چیزی توی ترانه هام نیست ...  

حتی یه آینه پیش روم نیست ، 

که اسممو یادم بیاره .. 

تنهاترین مسافر شب ، تو خلوتم پا نمی زاره ... 

ازم نخواه با تو بمونم ، تو هیچی از من نمی دونی ... 

اگه بگم راز دلم رو ، تو هم کنارم نمی مونی ... 

                                           تو هم کنارم نمی مونی ... 

دل من از نژاد عشقه ،  

از تو و از ترانه لبریز ...  

یه دنیا غم توی صدامه ، 

مثل سکوت تلخ پاییز ...  

من یه پرنده ی غریبم ، من از نژاد آسمونم ... 

میون این همه ستاره ، من یه شهاب بی نشونم ... 

ازم نخواه با تو بمونم ، تو هیچی از من نمی دونی ... 

اگه بگم راز دلم رو ، تو هم کنارم نمی مونی ... 

                                           تو هم کنارم نمی مونی ...