عشقولانه....

به چشمانم آموختم که هر کس ارزش دیدن ندارد ...

عشقولانه....

به چشمانم آموختم که هر کس ارزش دیدن ندارد ...

میلاد

برای روز میلاد تنِ من ، 

نمی خوام پبرهن شادی بپوشی ...  

به رسمِ  عادت دیرینه حتی ،  

برایم جام سر مستی بنوشی ...  

    

برای روز میلادم اگر تو ، 

به فکر هدیه ای ارزنده هستی ،  

منو با خود ببر تا اوج خواستن  

بگو با من ، که با من زنده هستی ...   

   

که من بی تو نه آغازم نه پایانم ، 

تویی آغاز روز بودن من ... 

نزار پایان این احساس شیرینم،  

بشه بی تو غمه فرسودنه من ... 

  

 نمی خوام از گلهای سرخ و آبی ، 

برایم تاج خوشبختی بیاری ... 

به ارزشهای ایثار محبت ، 

به پایم اشک خوشحالی بباری ... 

    

بزار از داغی دستهای تنهات ، بگیره هرم گرما بستر من ... 

بزار با تو بسوزه جسم خسته ام  

ببینی آتش و خاکستر من ...  

    

تو ای تنها نیاز زنده موندن ،  

بکش دست نوازش بر سر من ...  

به تن کن پیرهنی رنگ محبت ، 

اگه خواستی بیایی دیدن من ...  

  

که من بی تو نه آغازم نه پایانم ، 

تویی آغاز روز بودن من ... 

نزار پایان این احساس شیرینم ، 

بشه بی تو غمه فرسودنه من ...   

 

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد