عشقولانه....
به چشمانم آموختم که هر کس ارزش دیدن ندارد ...عشقولانه....
به چشمانم آموختم که هر کس ارزش دیدن ندارد ...بازم یاد تو می افتم ...
همین که یک نفر از دور لباسش رنگ تو باشه ...
همین که یک نفر اسمش شبیه اسم تو باشه ...
بازم یاد تو می افتم ...
با آهنگی که دوست داشتی ، تموم کافه ها بازن ...
تموم شهر همدستن منو یاد تو بندازن ...
تو نیستی سرد و یخبندون ، تموم فصلها پاییزه ...
گذشتن از تو واسه من ، گذشتن از همه چیزه ...
همین که عکس تنهایی کناره دریا میگیرم ...
بدون شب بخیر تو به خواب گریه ها میرم ...
بازم یاد تو می افتم ...
با هر بارون ، با هر برفی که میشینه رو این کاج ها ...
میرم هرجایی تو این شهر میرم هرجای این دنیا ...
بازم یاد تو میافتم ...
یه وقتهایی همه چی هست ...
ولی اونی که باید نیست ...
دو بار ترکم کن ، مردن به این آسونی ها هم نیست ...
یه جای دور ...
یه جای دور ،
یکی هنوز ،
مثل قدیم برات میمیره ...
روزی هزار بار از نبودت ، گریه اش می گیره ...
تمام روز ، تمام شب به یاد خاطره های خوب ،
منتظره اومدنت نزدیک های غروب ...
منم اونکه بی تو تنهام ،
از غمت پردرد می شم ... بی تو از همه دارم دلسرد میشم ...
چقدر انتظار روزی رو بکشم که برگردی ، میدونم منو فراموش نکردی ...
به زندگی ،
به این دنیا ،
بعد تو هیچ حسی ندارم ....
همه ی رویا هامو به پات می سپارم ...
نمی دونی حال منو هر ثانیه بدتر میشم ،
دارم از آرزو هام دلسرد می شم ....
منم اونکه بی تو تنهام ،
از غمت پردرد می شم ... بی تو از همه دارم دلسرد میشم ...
چقدر انتظار روزی رو بکشم که برگردی ، میدونم منو فراموش نکردی ...
بزار خیال کنم هنوز ...
بزار خیال کنم هنوز ترانه هامو میشنوی،
هنوز هوامو داری و هنوز صدامو میشنوی ...
بزار خیال کنم هنوز یه لحظه از نیازتم ،
اگه تموم قصه مون هنوز ترانه سازتم ...
بزار خیال کنم هنوز پر از تب و تاب منی ،
روزها به فکر دیدنم ، شبها پر از خواب منی ...
بزار خیال کنم تو دلتنگی هات ،
غروب که میشه یاد من می افتی ...
تویی که قصه ی طلوع عشق و گفتی و دوستت دارمو نگفتی ...
بزار خیال کنم منم اونکه دلت تنگه براش ،
اونیکه وقتی تنهایی پر میشی از خاطره هاش ...
اونکه هنوز دوستش داری ،اونکه هنوز همنفسه ،
بزار خیال کنم منم اونی که بودنش بسه ...
