اون دور دورا ...

قبل رفتن مثل اشکهات از چشهات افتادم انگار ،  

اما طاقت نیاوردی واسه ی خدانگهدار ...  

ناچارم منم مثل تو ، 

انگار این قسمت نمی خواد ...  

اینو قول بده عزیزم  منو هرگز نبر از یاد ...  

دست تو از دستم آروم،  قبل رفتن جدا کردی ،

اینو باورم نمیشه که قراره بر نگردی  

دور شدی ازم گذشتی بی خداحافظ و ساده ، 

اشکهای من روی گونم میباریدن بی اراده ... 

رگِ خشکیده ی شهر ...

کوچه وقتی که نباشی ، رگه خشکیده ی شهره ... 

ماه تو گوشه خونه گفته ، دیگه با پنجره قهره ... 

سقف دل بستگی بی تو ، واسه من سایه نداره ...  

دلم از روزی که رفتی ، دیگه همسایه نداره ...  

تو پی کدوم ستاره پشت ابرها خونه کردی ...؟!  

رفتی و چیزی نگفتی ، گریه رو بهونه کردی ... 

من سوال ساده ی تو ، تو جواب مشکل من ...!! 

رد پای رفتن تو توی صحرای دل من ...  

وقتی آسمون شبهام زیر سایه ی چشاته ،  

وقتی حتی این ترانه رنگ غربت صداته ،  

نمی زارم این دوراهی سر راهه ما بشینه ... 

نمی زارم این جدایی رنگ فردا رو ببینه ...

شب و با فانوس اشکت می برم به روشنایی ، 

با تو میرسم دوباره به طلوع آشنای ،  

میدونم هرجا که باشی  ، دل تو اهل همین جاست ...  

واسه ی من و تو اینجا  ، اول و آخر دنیاست ...